مادر و جنین
آمنیوسنتز یا Amniocentesis
16
اسفند
اسفند
آمنیوسنتز چیست؟
آزمایشی است که بررسی می کند که آیا کودک شما یک بیماری ژنتیکی یا کروموزومی مانند سندرم داون، سندرم ادواردز یا سندرم پاتو دارد یا خیر.
آمنیوسنتز چگونه انجام می شود؟
آمنیوسنتز عبارت از وارد نمودن سوزنی از ورای دیواره شکمی و رحمی به درون حفره آمنیوتیک به منظور کشیدن مایع جهت تجزیه می باشد.
آزمایش آمنیوسنتز برای چیست؟
آمنیوسنتز در زنان جهت کسب اطلاعاتی در مورد جنین انجام می شود، که شامل اطلاعات زیر می باشد:
- تکامل جنین، دیسترس جنینی، خطر بروز سندرم زجر تنفسی
- اختلالات ژنتیکی و کروموزومی جنین
- ناسازگاری RH میان مادر و جنین
- تشخیص جنسیت جنین
- نقایص لوله عصبی
آزمایش آمنیوسنتز برای چه مادرانی انجام می شود؟
این آزمایش برای مادرانی که در معرض حاملگی های پر خطر می باشند انجام می شود. این مادران باردار عبارتند از :
- مادران دیابتی
- مادران بسیار چاق
- مادران مسن(بیش از ۳۵ تا ۴۰ سال)
- مادرانی با سقط جنین های خود به خودی مکرر
- مادرانی که کودکان قبلی آنان دچار نقایص ژنتیکی بوده اند
- زوجینی که مادر یا پدر ناقل نقص ژنتیکی خاصی می باشند
- زنانی که اولتراسوند (سونوگرافی) مامایی غیر طبیعی داشته اند
موارد منع انجام آمنیوسنتز:
- بیماران دچار جداشدگی زودرس جفت
- بیماران با جفت سرراهی
- بیمران با سابقه زایمان زودرس( قبل از هفته ۳۴ حاملگی، مگر آن که بیمار داروی ضد زایمان مصرف کند )
- بیماران مبتلا به نارسایی یا بی کفایتی سرویکس
- مبتلایان به آنهیدرآمنیوس
- بیمران مشکوک به احتمال زایمان زودرس
عوارض احتمالی آمنیوسنتز:
- سقط جنین
- صدمات جنینی
- نشت مایع آمنیوتیک
- عفونت ( آمنیونیت )
- سقط
- زایمان زودرس
- خونریزس مادر
- ایزوایمیونیزاسیون احتمال RH مادری
- آمبولی مایع آمینوتیک
- جداشدن زودرس جفت
- آسیب سهوی به مثانه یا روده ها
عوامل تداخل کننده در نتیجه آزمایش
- آلودگی با خون جنین می تواند موجب افزایش کاذب سطح AFP گردد.
- همولیز شدن نمونه می تواند سبب تغییر نتایج آزمون گردد.
- آلودگی نمونه با مکونیوم یا خون ممکن است از دقت نتیجه نسبت L/S بکاهد.
نکات مهم بالینی:
- آموزش برای رعایت تخلیه مثانه بر طبق سن حاملگی متفاوت می باشد. قبل از هفته ۲۰، مثانه برای حمایت از رحم باید پر نگاه داشته شود. پس از هفته ۲۰ حاملگی جهت به حداقل رساندن احتمال سوراخ شدگی باید تخلیه شود.
- پیش از انجام این روش، محل جفت را باید با اولتراسونوگرافی تعیین کرد تا ناحیه یی انتخاب شود که جفت سوراخ نگردد.
- زنان RH منفی به علت احتمال ایزوایمیونیزاسیون ناشی از خون جنین باید روگام دریافت کنند.
نحوه نمونه گیری آمینوسنتز
- بیمار را در وضعیتصاف و خوابیده به پشت قرار دهید
- پوست روی ناحیه انتخاب شده ( معمولا توسط اولتراسونوگرافی مامایی ) را آماده نموده و معمولا به طور موضعی بی حس می نمایند.
- یک سوزن دارای استیله را از ورای وسط دیواره شکم با زاویه مناسبی به سمت میان حفره رحمی وارد می نمایند
- پس از کشیدن ۵ تا ۱۰ میلی لیتر مایع آمنیوتیک سوزن را خارج می کنند. این حجم از مایع ظرف ۳ تا ۴ ساعت پس از انجام روش مجددا با مایع آمنیوتیک جدید جایگزین می گردد.
- نمونه را در یک ظرف ضد نور قرار می دهند تا بیلی روبین تجزیه نگردد.
- ناحیه را با پانسمان چسبی می پوشانند.
- چنانچه مایع آمنیوتیک خون آۀود بود، پزشک باید منشا مادری یا جنینی آن را تعیین نماید. با رنگ آمیزی کلاین هائر بتکه، سلول های جنینی صورتی رنگ خواهد شد. وجود مکونیوم در مایع آمنیوتیک معمولا نشنه به مخاطره افتادن جنین است.
- حجم مایع آمنیوتیک بدین ترتیب محاسبه می شود که ابتدا غلظت معینی از یک ماده حل شونده ( مانند پارا آمینو هیپوریک اسید (PAH) به درون مایع آمنیوتیک تزریق گردد، به طوری که در سرتاسر مایع پراکنده شود. سپس مایع آمنیوتیک را کشیده و غلظت PAH تعیین می گردد.
- معمولا بیمار احساس انقباض رحمی خفیفی به هنگام تماس سوزن با رحم را توصیف می کند.برخی از زنان ممکن است از احساس کشش هنگام کشیدن مایع شکایت نمایند.
نتایج آزمایش و اهمیت بالینی آن
- بیماری همولیتیک نوزادی : این حالت ممکن است با افزایش بیلی روبین در مایع آمنیوتیک ظاهر گردد. همولیز سبب تولید ” هِم ” آزاد، می شود. که این ترکیب به بیلی روبین تجزیه می گردد.
- ایزوایمیونیزاسیون Rh: افزایش تیتر آنتی بادی ضد Rh در زنان Rh منفی نشان دهنده احتمال اریتروبلاستوز جنینی ( در جنین Rh مثبت ) خواهد بود.
- نقایص بسته شدن لوله عصبی همانند میلومننگوسل، آناسفالی، اسپینابیفیدا
- تراتوم ساکروکوکسیجیال : معمولا شایعترین علت افزایش AFP، نقص لوله عصبی است. با این وجود سایر نقایص بسته شدن (مانند دیواره شکمی)نیز ممکن است پدید آید. نئوپلاسم هایی که در ارتباط با نقایص لوله عصبی می باشند نیز ممکن است با افزایش سطح AFP خون نیز در اینگونه اختلالات لفزایش می یابد.
- ریه های نارس جنینی: چنین وضعیتی ممکن است در اثر زایمان زودرس، هیپرتانسیون مادر یا صدمات جفتی اتفاق افتد. هر چه شواهد دال بر نارس بودن ریه های جنین افزایش یابد، احتمال بروز RDS نیز بیشتر می شود. در مادران دیابتیک نیز میزان تکامل ریه جنین کاهش می یابد. این حالت در هیدروپس جنین نیز مشاهده می شود.
- اختلالات متابولیکی ارثی ( مانند فیبروز کیستیک، بیماری تی – ساکس، گالاکتوزمی )
- انحرافات ژنتیکی یا کروموزومی ( همانند کم خونی داسی شکل ، تالاسمی ، سندرم داون )
- اختلالات وابسه به جنس ( مانند هموفیلی )
- پلی هیدرآمنیوس: این حالت در مبتلایان به دیابت پدید می آید. در صورت وجود پلی هیدرآمنیوس ( بیشتر از ۲۰۰ml ) خطر انحرافات مادرزادی تا حد زیادی افزایش می یابد.
- نقایص بسته شدن دیواره شکمی
- اولیگوهیدرآمنیوس : هنگامی پدید می آید که مقدار مایع آمنیوتیک در هفته ۲۵ بارداری کمتر از ۳۰۰ml باشد و در ارتباط با بیماری های کلیوی جنین است. این وضعیت به هنگام نزدیک شدن به زمان ترم با پارگی زودرس پرده، تاخیر رشد داخلی رحمی یا پست ترم شدن بارداری همراه است.
جهت درخواست آزمایش در تهران وارد شوید :
آزمایش آنلاینبه صداها و پیام های بدنتان گوش دهید و آنها را جدی بگیرید و در صورت نیاز هوم لب همراه شماست
این محتوا به عنوان ، بخشی از خدمات خونگیری در منزل هوم لب ارائه می شود. homelab یافته های تحقیق را به منظور افزایش دانش و درک در مورد سلامت و بیماری در بین بیماران ، متخصصان بهداشت و مردم ، ترجمه و پخش می کند.
:Reference
