ADHD، مغز و اعصاب
ADHD چیست؟
بهمن
ADHD یک بیماری رایج است که تمرکز، ثابت ماندن و فکر کردن قبل از اقدام را دشوار می کند. برخی از افراد مبتلا به ADHD عمدتاً با تمرکز مشکل دارند. (این به عنوان ADD نیز شناخته می شود) ADHD همچنین می تواند بر مهارت های دیگر از جمله مدیریت احساسات تأثیر بگذارد.
ADHD چیست؟
ADHD یک بیماری شایع است که به دلیل تفاوت در مغز ایجاد می شود . افراد مبتلا به ADHD با تمرکز مشکل دارند. اما برخی نیز بیش فعال و تکانشی* هستند . این به ویژه در مورد کودکان و نوجوانان صادق است.
*تکانشگری یعنی : تصمیمات عجولانه گرفتن. منظور از عجله، ناتوانی در ممانعت از واکنش غالب یا خودکار است، مخصوصاً در موقعیتهای هیجانی مثبت یا منفی، هر چند ممکن است فرد، بعداً، پشیمان شود.
آمار مبتلایان در جهان:
دقیقاً مشخص نیست که چند نفر در ایالات متحده ADHD دارند. اما برآوردها بین ۵ تا ۱۱ درصد است.
افراد مبتلا به ADHD با گروهی از مهارت های کلیدی به نام عملکرد اجرایی مشکل دارند . و این چالش‌هایی را در بسیاری از زمینه‌های زندگی، از مدرسه گرفته تا کار و زندگی روزمره ایجاد می‌کند، به عنوان مثال، افراد مبتلا اغلب برای سازماندهی، پیروی از دستورالعمل ها و مدیریت احساسات خود تلاش می کنند.
آیا این افراد تنبل هستند؟
ADHD یک موضوع تنبلی یا اراده نیست. در واقع، اغلب این افراد تا آنجا که می توانند تلاش می کنند تا تمرکز کنند و تکانه های خود را کنترل کنند.
بیشتر چه کسانی مبتلا می شوند؟
برای مدت طولانی، مردم فکر می کردند ADHD چیزی است که فقط بچه ها – به ویژه پسران – دارند. اما تحقیقات نشان می دهد که بزرگسالان نیز با ADHD دست و پنجه نرم می کنند و زنان و دختران به اندازه مردان و پسران به آن مبتلا هستند .
ADHD فقط با بالا رفتن سن افراد از بین نمی رود. بیشتر اوقات بیش فعالی و تکانشگری در سنین نوجوانی به بالا، کاهش یافته و یا از بین می رود. اما مشکل تمرکز معمولا ادامه دارد. برخی از افراد تا بعد از دبیرستان یا در بزرگسالی مبتلا به ADHD تشخیص داده نمی شوند!
مهم نیست که چه زمانی افراد مبتلا به ADHD تشخیص داده می شوند، درمان هایی وجود دارند که می توانند علائم را قابل کنترل تر کنند. و پشتیبانی هایی وجود دارد که می تواند کار را در مدرسه و محل کار آسان تر کند.
علائم و نشانه های ADHD:
علائم اصلی ADHD مشکل تمرکز ، تکانشگری و بیش فعالی است . مردم می توانند آنها را به درجات مختلف داشته باشند و همه این سه مورد را ندارند. علائم ممکن است تغییر کند و برخی ممکن است با افزایش سن از بین بروند.
جهت مطالعه بیشتر تشخیص ADHD وارد این لینک شوید.
ADD چیست؟
تصور کلیشه ای از کودکان مبتلا، این است که آنها همیشه در حال حرکت هستند، آنها تکانشی و بیش فعال هستند. اما برخی از افراد مبتلا هرگز این علائم را ندارند! آنها فقط با تمرکز مبارزه می کنند. ADD یک نام برای این نوع ADHD است .
افراد مبتلا با عملکرد اجرایی، که «سیستم مدیریت» مغز است، مشکل دارند. به همین دلیل، افراد مبتلا اغلب با موارد زیر دست و پنجه نرم می کنند:
- مدیریت زمان
- سازماندهی
- تعیین اولویت ها
- برنامه ریزی
- مدیریت احساسات
- توجه کردن و به یاد آوردن چیزها
- تغییر تمرکز از یک چیز به چیز دیگر
- شروع و به پایان رساندن وظایف
- فکر کردن قبل از گفتن یا انجام کارها
علائم ADHD براساس سایت CDC :
- زیاد رویاپردازی کردن
- چیزهای زیادی را فراموش کردن
- دست و پا زدن یا بی قراری
- زیاد حرف زدن
- اشتباه کردن بخاطر بی دقتی
- سخت بودن مقاومت در برابر وسوسه ها
- در نوبت گرفتن مشکل دارند
- در کنار آمدن با دیگران مشکل دارن
یک نشانه گیج کننده از ADHD وجود دارد. افرادی که در بیشتر اوقات در تمرکز مشکل دارند، اغلب می توانند روی کارها یا فعالیت هایی که واقعاً جالب می دانند، «بیش از حد تمرکز» کنند!
به عنوان مثال، یک کودک ممکن است ساعت ها در حین انجام یک پروژه کاردستی تمرکز کند، اما پنج دقیقه پس از شروع تکالیف از خود دور شود. یا یک بزرگسال ممکن است روی بازی های ویدیویی یا یک برنامه تلویزیونی تمرکز زیادی داشته باشد، تا جایی که نامش را نشنود!
علائم ADHD می تواند در هر سنی ظاهر شود. کودکان در سنین پیش دبستانی می توانند علائم را نشان دهند. اما بسیاری از آنها تا بعدها علائمی را نشان نمی‌دهند، زیرا مدرسه سخت‌تر می‌شود و باید کارهای بیشتری را انجام دهند. برخی از افراد تا زمانی که در کالج یا کار نباشند متوجه نمی شوند که چیزی که تجربه می کنند ADHD است.
انواع :
بسته به اینکه کدام نوع علائم در فرد قوی‌تر است، سه راه مختلف وجود دارد که ADHD خود را نشان می‌دهد:
- بی توجه: سازماندهی یا تکمیل یک کار، توجه به جزئیات یا پیروی از دستورالعمل ها یا مکالمات برای فرد سخت است. فرد به راحتی حواسش پرت می شود یا جزئیات کارهای روزمره را فراموش می کند.
- بیش فعال- تکانشی: فرد زیاد بیقرار می شود و صحبت می کند. نشستن طولانی مدت (مثلاً برای صرف غذا یا در حین انجام تکالیف) دشوار است. کودکان ممکن است به طور مداوم بدود، بپرند یا بالا بروند. فرد احساس بی قراری می کند و با تکانشگری مشکل دارد. شخصی که تکانشی است ممکن است حرف های دیگران را زیاد قطع کند، یا در زمان های نامناسب صحبت کند. برای فرد سخت است که منتظر نوبت خود بماند یا به دستورات گوش دهد. فردی که تکانشگر است ممکن است بیش از دیگران تصادفات و جراحات داشته باشد.
- ارائه ترکیبی: علائم دو نوع فوق به یک اندازه در فرد وجود دارد.
علل احتمالی ADHD:
در چند سال گذشته تحقیقات زیادی انجام شده است. مطالعات تصویربرداری مغز تفاوت ها و شباهت هایی را در این افراد پیدا کرده است.
تحقیقات نشان می دهد که رشد مغز بسیار شبیه است. اما زمینه های درگیر در عملکرد اجرایی در افراد مبتلا به ADHD بیشتر طول می کشد. به همین دلیل است که کودکان مبتلا به ADHD ممکن است یک تا سه سال کوچکتر از سایر کودکان هم سن خود عمل کنند. تحقیقات همچنین تفاوت هایی را در نحوه عملکرد مغز نشان می دهد.
این تفاوت ها ربطی به هوش ندارد. افراد مبتلا به اندازه افراد معمول باهوش هستند.
محققان همچنین در حال بررسی نقش ژنتیک هستند. این بیماری تمایل دارد در خانواده ها ایجاد شود. یک کودک مبتلا، یک در چهار شانس دارد که حداقل یکی از والدین آن را داشته باشد. و این احتمال وجود دارد که یکی دیگر از اعضای نزدیک خانواده نیز مبتلا به ADHD باشد.
ADHD چگونه تشخیص داده می‌شود؟
هیچ آزمایشی برای ADHD وجود ندارد. در عوض، ارزیابان از ابزارهای مختلفی برای تعیین اینکه آیا کودک دارای ADHD است یا خیر استفاده می کنند.
- یکی پرسشنامه در مورد رفتار است.
- دیگری مصاحبه بالینی است.
ADHD چگونه درمان می‌شود؟
چند نوع درمان برای ADHD وجود دارد. آنها عبارتند از:
دارو: کارشناسان موافقند که این موثرترین راه برای درمان ADHD در اکثر کودکان و بزرگسالان است. دو نوع اصلی دارو برای ADHD وجود دارد : محرک و غیر محرک.
رفتار درمانی: این نوع درمان شامل ایجاد یک سیستم پاداش برای تغییر رفتار کودک است. این با درمان شناختی رفتاری (CBT) متفاوت است، که به افراد کمک می کند تا به افکار، احساسات و رفتارهای خود نگاه کنند و تغییرات مثبت ایجاد کنند. CBT ممکن است برای برخی از افراد مبتلا به ADHD مفید باشد، اما درمانی برای ADHD نیست.
درمان‌های جایگزین: شرکت‌هایی که ادعا می‌کنند یک راه حل کاملاً طبیعی برای ADHD دارند، کم نیستند. اکثر آنها هیچ مدرکی برای اثبات ادعاهای خود ندارند.
ADHD از بین نمی رود. اما با درمان‌ها و حمایت‌های مناسب در مدرسه، خانه و محل کار، افراد مبتلا به ADHD می‌توانند رشد کنند.
مدیریت علائم: سالم ماندن
سالم بودن برای همه کودکان مهم است و می تواند به ویژه برای کودکان مبتلا به ADHD مهم باشد. علاوه بر رفتاردرمانی و دارو درمانی، داشتن یک سبک زندگی سالم می تواند مقابله با علائم ADHD را برای کودک شما آسان تر کند. در اینجا چند رفتار سالم وجود دارد که ممکن است کمک کند:
- ایجاد عادات غذایی سالم مانند خوردن مقدار زیادی میوه، سبزیجات و غلات کامل و انتخاب منابع پروتئین بدون چربی
- شرکت در فعالیت بدنی روزانه بر اساس سن
- محدود کردن مدت زمان تماشای روزانه تلویزیون، رایانه، تلفن و سایر لوازم الکترونیکی
- میزان خواب توصیه شده در هر شب بر اساس سن
مقاله های مرتبط:
جهت درخواست آزمایش در تهران وارد شوید :
آزمایش آنلاینبه صداها و پیام های بدنتان گوش دهید و آنها را جدی بگیرید و در صورت نیاز هوم لب همراه شماست
این محتوا به عنوان ، بخشی از خدمات خونگیری در منزل هوم لب ارائه می شود. homelab یافته های تحقیق را به منظور افزایش دانش و درک در مورد سلامت و بیماری در بین بیماران ، متخصصان بهداشت و مردم ، ترجمه و پخش می کند.
:Reference
